Pokój nr 2 - Turcja i Norwegia

Zwyczajny pokoik o niewielkich rozmiarach. Przy ścianie stoją dwa najtańsze łóżka, naprzeciwko można znaleźć szafę i komodę. Tuż przy oknie jest malutki stolik i dwa lekko już zużyte krzesła.

W końcu trzeba było ogarnąć swój pokój. Tak i właśnie nadeszła tak chwila. Szedł wolnym krokiem w stronę akademika,gdzie na czas roku szkolnego pomieszkiwał. Będąc już na miejscu, wyciągnął z torby klucze jakie miał do owych drzwi. Zabawa z kluczami mu nie zajęła długo tak więc już po sekundzie, wszedł do środka. Pomieszczenie nie było wielkie,a pierwsze co dało się rzucić w oczy,to dwa łóżka. Wiedział,iż ma współlokatora, oraz wiedział kim ten współlokator jest jednak nie uśmiechało mu się dzielić z tym osobnikiem pokoju, już wolałby któregoś z nordyków,ale widać bogowie nad nim nie czuwali tym razem. Nie zważając czy Turcja sobie wybrał łóżko czy nie, przysiadł na łóżku mieszczącym się bliżej okna i się zamyślił.

Wracał właśnie z biblioteki, kiedy zobaczył zapalone światło w pokoju. Norwegia już jest... Westchnął i skierował się powoli do pokoju. Nadal się dziwił, że dostał akurat Norwegię jako współlokatora. Wiedział jaki on jest, ale cieszył się Sadik w głębi duszy, że nie ma żadnego Araba lub Bałkana. Wszedł powoli do pokoju.
- Merhaba Norveç
Rozejrzał się po pokoju. Szczerze spodziewał się czegoś innego po wyglądzie pokoju, ale widać nie można mieć wszystkiego... Popatrzył na kolegę i rzekł
- Przydałby się tu remoncik, nie uważasz?
Położył swoje torby przy łóżku, które chyba będzie należeć do niego i zastanawiał się już nad kolorem ścian.

Siedział tak póki drzwi się nie otworzyły. Skierował swój nieobecny wzrok na Turka i skinął mu głową. Przyglądał mu się przez krótką chwilę,by na nową odwrócić głowę i patrzeć przed siebie. Cóż, chłopak miał rację. Pokój nie należał do jakoś wspaniało urządzonych., przydał by się Szwecja,no ale póki go nie ma to trzeba samemu się wziąć do roboty. Na nowo przytaknął Turkowi.

Pomyślał przez chwilę i rzekł spokojnie
- Jaki masz pomysł? Wiesz na kolor ścian, wygląd mebli i takie wszystkie podobne rzeczy, bo wiesz... Trzeba się jakoś zorganizować. Mogę rzeczy załatwić - na czarnym rynku - więc potrzebujemy plan. Co chciałbyś mieć w pokoju Norwegio?
Wyciągnął z torby kartkę papieru i długopis i czekał na odpowiedź współlokatora. Sam by to wszystko wyremontował, ale nie mieszka sam w pokoju i musi uszanować zdanie Lukasa.

Czyli trzeba dość do kompromisu! Jak to dojdzie będzie cud!

Nadal patrzył przed siebie. Mogłoby się zdawać,iż nie słucha i olewa słowa współlokatora jednak pozory mylą. Słuchał dokładnie Turka,ale on nie miał zamiaru prosić o cokolwiek mężczyznę,gdyż nie wiadomo skąd by to wszystko wziął. Po za tym sklep Szwecji o wiele bardziej był godny. 
-Nie potrzebuję niczego. - Mruknął spokojnie.

Turcja zaczął robić się coraz bardziej wściekły. Zachowanie Norwegii było całkowicie nie na miejscu. Wiem, że nie jesteś zadowolony, z tego, że mamy razem pokój, ale może mnie trochę uszanuj! Sadik głęboko westchnął. Nie chce już pierwszego dnia robić kłótni ze swoim współlokatorem i wie też jak ciężko się dogadać z Norwegią. Nie jest Nordykiem, a Turkiem... Jesteśmy obaj z dwóch innych światów... Sadik usiadł na łóżku i popatrzył na Norwegię.
- Dobra... Wiem, że nie jestem zbyt wymarzonym współlokatorem dla ciebie, ale chyba się ze mną zgodzisz, że trzeba ten pokój inaczej urządzić. A coś czuję, że mój styl urządzania pokoi, nie musi ci się podobać. Więc musimy jakoś dojść go kompromisu, byśmy obaj mogli wytrzymać w pokoju. Zgadzasz się co do tego Norwegio?
Turcja już wzywał w myślach imienia Allaha, by Norwegia się nie wkurzył na niego.

Wyczuwał złość jaka zaczynała powstawać w chłopaku. Cóż szatyn miał rację,gdyż nie był dla niego odpowiednim współlokatorem,ale wolał go niż Danie,który nadal nie wiedział gdzie się zawieruszyć,by spróbować go zirytować. No cóż. Skrzywił się,gdy materac ugiął się pod ciężarem drugiego ciała. Nie lubił,gdy ktoś zabierał mu przestrzeń osobistą, zwłaszcza gdy tym kimś nie był nikt z północy. Zerknął na chłopaka swoim nieobecnym wzrokiem. Byli niczym noc i dzień co dało się dostrzec gołym okiem.
-Zgadzam się. -Mruknął cicho. -Nie mam za wielu wymagań byleby nie było przepychu jaki tam u Ciebie panuje -Odparł chcąc już zakończyć te rozmowę. W sumie nie miał pomysłu na ten pokój, mógłby zarzucić jakąś bielą bądź nieco cieplejszym kolorem,no ale... To nie on, a Szwed był fachowcem,on jedynie gustował w rozmowach o meblach,a raczej wolał słuchać,gdyż mówił bardzo mało czasami przytakiwał.

Turcja popatrzył na Norwegie, a potem na pokój. Już dawno nie robił przepychu w domu (znaczy... w tym domu w Ankarze, bo dom w Stambule został w nienaruszonym stanie od końca I wojny światowej). Turcja pomyślał chwilę nad słowami Norwegii. Kiedy zapytał się o remont miał w głowie mały pomysł, jednak zastanawiał się czy nie będzie za dużo przepychu, jednak po chwilu odrzucił tą myśl. Popatrzył na swój notes i zaczął szybko kreślić długopisem swoją wizję pokoju. Po chwili dał notes Norwegii i rzekł
- Patrz... Dałbym w naszym pokoju żółte wchodzące w brzoskwiniowy kolor ściany, a sufit pozostawił bym białym. Lampę schował bym pod żółtym kloszem w kształcie koła. Okno znajduję się naprzeciwko drzwi więc musi być dość solidne. Bym wstawił lepsze, niestłuczone szyby w nim i pomarańczowe rolety. Na wszelki wypadek podzielił bym okno na dwie części, byśmy się nie kłócili o światło. Pod oknem dwa biurka: moje po prawej stronie i twoje po lewej. Łóżka... Są zbyt kiepskim stanie i wolę mieć pewność, że nie runie gdy będę spał. Widziałem ostatnio w sklepie małe łóżka będące. kanapami. Za dnia kanapa, wieczorem wygodne łóżko. Pomiędzy nimi będzie dywan. Ale nie jakiś twardy, szortki i brzydki, tylko myslałem o takim ładnym, milutkim, miękkim i takim z frędzlami... Taki dywanik byłby super! Potrzebne są też krzesła... Ale zwykłe, brązowe już dawno wyszły z mody. Dwie wielkie, kolorowe poduchy do siedzenia! I obok drzwi dwie szafy. Widziałem ostatnio szafy które z zewnątrz były zzwyczajne a w środku miały wiele przegrodek na wszystko dosłownie. A nad drzwiami zegar ścienny. To mój pomysł... Oczywiście rośliny jakieś damy, nie? Bo chciałbym storczyka i tulipany swoje dać. A... I mam pytanie? Będziesz miał jakieś zwierzątko?

Przysłuchiwał się wszystkiemu uwarznie nie przerywając,a jedynie potakując co pewien czas. Cóż, pomył ogólnie nie był zły,a on przynajmniej nie musiał się wysilać. Styl nie był związany zbytnio z północą,ale mimo wszystko w jakimś stopniu mu się to podobało. Gdy Turek w końcu umilł z pytaniem na ustach,blondyn przytaknął.
-Dostałem niedawno królika,kóry rownież będzie tu mieszkał- zaakcentował ostanie słowo dając mężczyźnie do zrozumienia,że w te sprawie jego zdanie go nieobchodzii. -Twoj pomysł jest w porządku więc mogę na niego przystać. -Mruknąłspokojnie nadal przyglądającsię szkocownikowi.